- xiridar
- is. <fars.>1. Alıcı, müştəri. Malın xiridarı yoxdur. – Mətaın atma bazarə; Xiridar olmayan yerdə. M. V. V.. Qədrikəmali- hüsnü bilir aşiqi-həzin; Əlbəttə, qədri-zərri xiridar olan bilir. S. Ə. Ş.. // Məc. mənada. <Zakir> hüsnünə xiridar olandan bəri; Saf cana yetişib ziyan əlindən. Q. Z..2. məc. Bir şeyin qiymətini bilən, ona lazımi qiymət verə bilən, başa düşən; sərraf. Söz xiridarı. – Hicrana yandı canım, tüstüsüdür dağdakı çən; Canımı hərraca qoydum, de, xiridarı hanı? Şəhriyar. İsi dayının «tərzi-ifadəsi» Məmmədsadığın olduqca xoşuna gəldi. O belə «tərzi-ifadə» nin xiridarı idi. Lakin İsi dayının «tərzi ifadəsi»ni çətin anladı. «Məkruf» sözünü o bilirdi. B. Bayramov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.